Een gepland tripje naar Juist werd uitgebouwd naar een volledige driehoek met overnachting in Arnsberg
Met behulp van de balie konden we de SVM een halve dag langer krijgen, en zo hadden we een boeking vanaf half een op 21 mei tot half een op 22 mei.
In 24 uur zouden we een leuk tripje kunnen maken waarbij in eerste instantie aan een overnachting op Ganderkesee was gedacht. Helaas
in Ganderkesee waren er geen kamers meer vrij, ook niet op Wangerooge. Dan kwam het idee om dan op Arnsberg te overnachten. Even gebeld naar
Herr Esser en jawel hoor twee kamers waren meteen voor ons gereserveerd. En zo kon de driehoek ingetekend worden.
Rotterdam - Juist - Arnsberg - Rotterdam. Allemaal ongeveer gelijke benen. De eerste twee van anderhalf uur en de derde, vanwege de
tegenwind, twee uur.
|
op Juist gezellig druk
|
de kleine Robin
|
De Robin SVM is de kleinste wat motorvermogen betreft en met drie personen aan boord en een volle tank ben je aardig aan je MTOW.
Dat waren we dus ook als je de bagage ook nog mee moet nemen.
Het werd dus een trage take off op Hemelvaartsdag met een langzame klim. Duizend voet was bereikt bij Pappa en met de wind mee
konden we toch nog wat grondsnelheid noteren. Na de CTR verlaten te hebben over Mike, was het koers 040 direct naar Juist.
De berekende grondsnelheid en tijden kwamen goed overeen met de werkelijkheid en zo arriveerden we na bijna anderhalf uur bij Juist.
Het circuit aan de noordkant volgend konden we de Robin op baan 26 neerzetten, we waren toe aan een pitsstop, alle drie.
Op Juist was het vliegveld restaurant en terras weer druk en gezellig, maar ons doel was om naar de Wilhelmshöhe te lopen. Zo'n
20 minuten en dan berek je een leuk restaurant met mooi uitzicht. Het is heerlijk om de benen te strekken in zo'n omgeving. In de
verte naar het westen toe begon het aardig donker te worden, en we hoorden ook al wat gerommel. Tegen de tijd dat we de Wilhelms Höhe
naderden vielen de eerste druppels, en nadat we binnen zaten kwam de regen met bakken uit de hemel. Goede timing dus. Maar nu verder.
Wanneer stopt het met regenen, we moeten per slot van rekening nog teruglopen en ook nog weg kunnen vliegen. Gelukkig duurde de bui
maar een klein uurtje en konden we op tijd teruglopen. Om kwart over vier kwamen we weer los van de baan en klommen lekker
langzaam in het circuit om naar het zuiden koers te zetten, naar Arnsberg, EDLA.
Op de radar van Juist had ik gezien dat er geen onweersbuien op onze koers zaten, maar ja die dingen zijn snel ontwikkeld, nietwaar.
Het zicht was niet groots, een heiige massa. We vlogen in feite langs de grens aan de duitse kant naar het zuiden. Voordeel van
Hemelvaartsdag is dat de militaire gebieden niet actief zijn.
Met de perfecte begeleiding van de Duiste luchtverkersleiding, mochten we het veld van Munster Osnabruck kruisen overhead ( in contact met Tower )
Het regende en het zicht liep aardig terug, maar ik kon toch nog een plaatje maken van het platform. Zie hieronder.
Daarna was het niet ver meer naar ons doel en konden we ons gaan prepareren op de landing.
|
overhead Münster-Osnabrück
|
munster ovhd
|
hoe ouder hoe gekker...
|
Omdat Richard en ik de vorige keer moeite hadden om het veld van Arnsberg te vinden, was ik nu extra voorbereid om het in een keer goed te
doen.
Met het lokale kaartje op mijn schoot ging dit perfect. Ik kon snel de autobahn oppikken tot aan de kruising, dan koersje 120 voor base
en op de voorgeschreven wijze tussen de dorpjes door naar final voor RW 23. Dat ging mooi, en de landing was ook naar behoren met de complimenten
van de passagiers. Het video filmpje laat eea zien.
|
Arnsberg op de juiste manier aanvliegen
|
Op Arnsberg was het erg rustig, we hadden niet anders verwacht.
We besloten om meteen te tanken, 50 litertjes erbij voor de volgende dag naar huis. Ook alle afrekeningen deden we meteen zodat we geen oponthoud
zouden hebben morgenochtend. We moesten immers om half een terug zijn op Rotterdam, en we zouden een stevige westenwind hebben, zodat we
moesten rekenen op een duur van twee uur.
De temperatuur op Arnsberg was ideaal voor het terras en de wijn smaakte perfect.
Alles geregeld hebbende was het plezierig om op het terras te zitten en van de lekkernijen te genieten. In het restaurant lieten
we ons het diner goed smaken, hoewel dit niet aan Ganderkesee kan tippen, maar goed daar gaan we volgende keer wel weer naartoe.
We lagen voor onze maatstaven vroeg in bed en sliepen als een os. 's Morgens was de blik meteen naar buiten gericht, en ja hoor
blauwe lucht, gelukkig geen mist. Alles verliep volgens plan, met een lekker ontbijt. Zo konden we mooi om kwart over tien de lucht in.
Omdat Arnsberg field op een heuvel ligt, hadden we na de take off meteen aardig wat visuele hoogte 'gewonnen' Na het circuit verlaten te
hebben zetten we koers naar Hamm, om vanaf daar een koers in westelijke richting te vliegen. Die koers zou ons uiteindelijk bij
Rotterdam brengen. De verkeesrleiding moest me nog even om een restricted area heen leiden, want vandaag waren die krengen wel actief.
Dat was even niet zo goed genavigeerd door mij, weer een les !
hoe je tegen een restricted area aanloopt en corrigeert
|
Verder verliep de reis voorspoedig, met een grondsnelheid van rond de 85 knopen. En ja dan duurt het wel even. Via Kleve en
Nijmegen kwamen we bij Romeo en de standaard arrival voor RW 24 was ons deel. Op downwind kreeg ik Number 1, en mijn voorganger,
de ANH, had ik in zicht,dus draaide ik netjes nadat ik hem schuin achter mij had naar base. Daarop besloot de Tower er nog een departure
tussen te zetten, en omdat de ANH niet al te vlot de baan verliet, liep dat dus niet goed. Ik anticipeerde op deze situatie door alle
snelheid eruit te halen en met full flaps zo langzaam mogelijk te vliegen en, als je dan een Go Around krijgt wordt je daar niet
vrolijk van, zeker niet als je maar 112 pk aan boord hebt en fully loaded.
zie
video )
Met het klimvermogen van een lamme eend, duurt het wel even voordat je op 500 voet weer downwind zit. Maar toch
uiteindelijk cleared to land 24. Om kwart over twaalf weer op de club, netjes op tijd dus voor de volgende gebruiker.
We hadden in totaal 5 uur gevlogen, 24 uur weggeweest en het gevoel van drie dagen vakantie bij ons. Wat een heerlijkheid.
de videootjes komen hieronder
Home page
|
